گلبرگ هفتم

سلام عزیزم

دخترم دیگه بزرگ شده خانم شده . خیلی وقته نرسیدم بیام برات از روزهای قشنگمون بنویسم توی این شش ماه گذشته کلی اتفاقای خوب افتاده دخترم راه رفتن یاد گرفت حرف زدن یاد گرفت شیطونی کردن حسابی یاد گرفت ولی حیف مامانش وقت نداره براش همه اینا رو بنویسه . مامانی معذرت میخوام سعی میکنم از این به بعد تند تند به وبلاگت سر بزنم و برات بنویسم .

دیروز با بابا رفته بودیم آتلیه که ازت عکس بندازیم ولی خیلی اذیت کردی همش غریبی میکردی و خانم عکاس نتونست ازت عکس بندازه . مامان جون هر چی ادا بلد بودیم درآوردیم که تو یه ذره بخندی و بازی کنی ولی نمی دونم حوصله نداشتی آخرهم عکاس گفت برید یه روز دیگه که ترمه حوصله داشت بیایید تا عکساش قشنگ بشه . خوب مامانی ما هم مجبور شدیم که برگردیم خونه . هر وقت رفتیم و عکس انداختیمو و خوب شد یکیشم برات میذارم تو وبلاگت اما با این کارهایی که تو میکنی فکر نکنم یه عکس خوب بشه ازت انداخت.